Við erum enn að fá fréttir af hörkuveiði í Geirlandsá.
Holl sem var við veiðar 22.-24. sept lenti heldur betur í „skoti“ en áin er búin að vera í flottu formi síðustu vikuna, ríkjandi austanáttir, 10-14 stiga hiti ásamt rigningum og miklu vatni sem hafa komið öllu af stað.
Hafa menn komist þokkalega um ána en þó ekki verið á allra færi að vaða mikið þegar hún er í svo miklum ham.
Áðurnefnt holl fór um alla á, á hörkunni einni saman og komust menn upp í gljúfur og á miðsvæðið allar vaktir við erfiðan leik en þó ekki upp fyrir Eyjahyl sökum vatns.
Þessi eljusemi skilaði sér heldur betur því þegar upp var staðið höfðu menn náð að landa 37 fiskum og sett í miklu fleiri.
Var fiskur upp um alla á og urðu menn varir nánast á öllum stöðum sem farið var í.
Skiptist veiðin þannig að Eyjahylur gaf 11 fiska, Mörtungunefið sömuleiðis 11 fiska, Tóftarhylur 5, Ármótin 3, Marðarhellir 2, Rafstöðvastrengur 1, Breiðtorfuhylur 1, Kleifarnefið 1 og Skóghylur gaf 1.
Stærstur var rúmlega 8 kg og 88 cm hængur sem greip spón í Rafstöðvastreng en hann náðist á land í Fernishyl eftir mikla baráttu.
Þá setti Ólafur Valur Guðjónsson í svakalegan fisk í Mörtungunefi á síðustu vaktinni.
Gunnlaugur að sleppa í Kleifarnefi.
Félaginn var með tvíhendu og hélt í fyrstu að það væri fast í botni en áttaði sig fljótlega á því að á endanum væri fiskur og að flugan sæti föst í bakugga fisksins. Af þeim sökum nennti veiðimaðurinn varla að eiga við fiskinn og tók því allhressilega á honum til að rífa fluguna lausa, tvíhendan var komin í hring, flugan hreyfðist ekki og því síður fiskurinn. Þá fyrst rann upp fyrir félögunum á bakkanum að þessi fiskur væri meira en lítið stór.
Til að gera langa sögu stutta þá tók við barátta í töluverðan tíma þar sem fiskurinn teymdi þá félaga niður í Rafstöðvastrenginn fyrir neðan þaðan sem eltingarleikurinn hélt svo áfram áfram niður í Fernishyl.
Þegar þangað var komið voru bæði veiðimaður og fiskur að verða uppgefnir. Fiskurinn kom svo rólega inn að eyrinni þannig að þeir gátu séð dýrið mjög vel en í þann mund er hann strandaði þá losnaði úr honum. Fiskur og maður horfðust hissa í augu í smástund en sá sem var með sporðinn var fljótari að átta sig og dreif sig aftur í djúpið.
Fiskurinn var sjónmældur aldrei minni en 95-100 cm langur og höfðu þeir veiðifélagar ágætis samanburð því þeir höfðu rétt áður landað og sleppt 83 cm birtingi. „Það var svekkjandi að koma ekki málbandi á fiskinn áður en hann slapp því þetta er langstærsti fiskur sem ég hef nokkurn tíman séð“ lét Ólafur hafa eftir sér er hann kom í hús.
Ófeigur við Tóftarhyl.
Af þessum 37 birtingum þá voru 10 fiskar áætlaðir um og yfir 5 kg. Þriggja fiska kvóti er á stöng pr dag og 16 fiskum var sleppt aftur.
Þó áin hafi alltaf verið þekkt m.a. fyrir stórvaxinn birting þá er sérlega ánægjulegt að vita til þess að fiskum í „yfirstærðum“ sé að fjölga sem vafalaust má rekja til samspils breytts viðhorfs til veiðinnar, aukinnar viðleitni veiðimanna um að sleppa fiski aftur, ásamt aðgerðum sem félagið hefur farið í er varðar sleppiskyldu og hóflegan kvóta. Þá hafa einnig mörg undanfarin ár verið sérlega góð náttúruleg skilyrði fyrir sjóbirtinginn sem virðist í mikilli sókn á landsvísu.
Meðfylgjandi myndir eru af Ófeigi Ólafssyni við Tóftarhyl með fallegan áætlaðan 5kg hæng sem tók Black Ghost og Gunnlaugi Þ Guðmundssyni að sleppa áætlaðri 3 kg hrygnu, neðarlega í Kleifarnefi.